Badania architektoniczne

Badania architektoniczne Austerii*

Oprócz głównego budynku Austerii – już odrestaurowanego, zabytek przy Al. Krakowskiej 1 to układ urbanistyczny, w skład którego wchodzą: zespół austerii wraz z wewnętrznym dziedzińcem i murami go wydzielającymi, tj.: budynek zajazdu, stajnia, wozownia i kramy oraz budynek poczty, kościół parafialny, plebania, budynek dawnej szkoły, pozostałości placu rynkowego oraz część historycznego traktu utrwalonego w przebiegu ul. Godebskiego.

Celem badań architektonicznych było m.in. rozpoznanie substancji murów pochodzących z fazy budowy zespołu w końcu XVIII w. oraz określenie zakresu późniejszych przekształceń: przebudowań i rozbudowań. Badania architektoniczne miały też ustalić pierwotną formę obiektów, określenie wartości bezwzględnie chronionej, określenie wartości możliwej do przekształcenia i określenie wartości utraconej koniecznej do odtworzenia czy rekonstrukcji.

Badaniom architektonicznym poddane zostały poszczególne obiekty, wykonano inwentaryzację pomiarowo-rysunkową odkrytych elementów zabytków, wykonano rozwarstwienia chronologicznego obiektów, a także waloryzację.

Zgromadzona obecnie wiedza dotycząca historii i przemian zespołu zabudowy austerii jest wystarczająca do wskazania elementów, które należy identyfikować z fazą budowy poszczególnych obiektów, nie daje jednakże pełnego obrazu naukowego fenomenu, jakim była fundacja zespołu będącego prototypem współczesnych podmiejskich centrów handlowo-rozrywkowych.

Budynek poczty

Jest to obiekt parterowy, murowany, wzniesiony na planie litery L z cegły ceramicznej. Nakryty był dachem wielospadowym, który został rozebrany wraz z drewnianymi stropami oraz wtórnym stropem Kleina nad częścią południową budynku. Posiada podpiwniczenie pod częścią północno-wschodnią, o czym świadczą m.in. rysunki projektowe Sz. B. Zuga.
Budynek poczty przylega do zespołu obiektów austerii od strony południowej, sąsiadując przez niewielkie podwórze z budynkiem wozowni oraz kramów. Od strony wschodniej zamyka nieregularny plac, posiadający niegdyś funkcje targowe, przez który przebiegał główny trakt komunikacyjny łączący Warszawę z południem Polski.
Jak wynika z zachowanych oryginalnych planów obiektu sporządzonych w końcu XVIII w. miał on pełnić funkcje poczty, a właściwie posthalterii – stacji konnej.
Po likwidacji pomieszczenia stajennego zlokalizowanego pierwotnie w południowej części obiektu, był on wykorzystywany jako budynek mieszkalny, jako urząd pocztowy, a nawet lokal gastronomiczny – restauracja „Poniatówka”.

Budynek kramów

Budynek kramów, łączący się obecnie w ścisły sposób z budynkiem wozowni, posiada – podobnie jak poczta – charakter zabezpieczonej ruiny i jest to także obiekt parterowy, murowany, z cegły ceramicznej. Nakryty był dachem dwuspadowym, który został rozebrany wraz z drewnianym stropem w roku 2019 r.

Budynek wozowni

Z uwagi na liczne, prowadzone w przeszłości przebudowy, zatracił cechy umożliwiające jego precyzyjną analizę, pozostając obecnie zabezpieczoną ruiną. Został on pierwotnie wzniesiony z cegły, na planie prostokąta o wymiarach 40,7 x 9,6 m, który następnie wydłużono i połączono wspólnym dachem z budynkiem kramów. Pierwotnie wybudowany był jako wozownia obsługująca zespół budynków austerii, a w związku z nowymi potrzebami użytkowymi został przebudowany i dostosowany do potrzeb magazynowych i produkcyjnych.

Budynek stajni

Budynek jednokondygnacyjny, wzniesiony z cegły, o kształcie wydłużonego prostokąta. Stajnie w grudniu 2012 r. zniszczył pożar. Po przeprowadzonych pracach porządkowych obiekt stanowi obecnie formę zabezpieczonej ruiny, bez możliwości wejścia do wnętrza z uwagi na zamurowane otwory okienne i drzwiowe.
Jak wiadomo z zachowanych rysunków projektowych obiektu autorstwa Sz.B.Zuga, jego pierwotnym przeznaczeniem było pełnienie funkcji stajni konnych. O zrealizowanym początkowym zamiarze mogą świadczyć ślady zamurowanych otworów okiennych, odpowiadających lokalizacyjnie w przybliżeniu ww. planom budynku. Obiekt został następnie rozbudowany, przekształcony i zaadaptowany na funkcje mieszkalne (prawdopodobnie jako ośmioraki), i jako taki dotrwał do czasów współczesnych.
Stajnia wg. planów Zuga została przewidziana na 20 koni, co wydaje się liczbą stosunkowo dużą. Przykładowo placówka pocztowa w Końskich, otwarta przed 1815, a funkcjonująca do 1834 jako urząd pocztowy pośredni, posiadała 10 koni etatowych, których liczba w następnych latach została zmniejszona do 4. Wydaje się zatem, że stacja pocztowa w Raszynie pełniła początkowo istotną rolę na trakcie pocztowym prowadzącym na południe kraju, a jej tradycja mogła sięgać okresu sprzed inwestycji realizowanych przez Piotra Teppera starszego oraz Piotra z Fergussonów Teppera zwanego młodszym w 1784 r. Niewykluczone, że rolę „Stanowiska Poczty” ukazanego na mapie znanej jako Okolica Warszawy w diametrze piąciu mil z lat 1783-86 pełnił uprzednio budynek austerii, który został poddany w tym okresie znaczącej przebudowie w kierunku ekskluzywnego domu zajezdnego. Być może stało się to impulsem dla znalezienia dla poczty nowej lokalizacji, czego przesłanką mogą być próby projektowe czynione przez S. B. Zuga.

Austeria

Według prowadzonych studiów nad dziejami hotelarstwa w okresie staropolskim, austeria w Raszynie należała ówcześnie do kategorii dość nowoczesnych obiektów. Zbudowany w końcu XVIII zajazd, zwany również hotelem, został zaprojektowany przez Sz.B.Zuga jako obiekt murowany piętrowy, prawdopodobnie wykorzystujący w dużym zakresie fragmenty wcześniejszej budowli. Na parterze znajdowała się sala konsumpcyjna oraz pokoje hotelowe. Część piętra zajmowały również pokoje hotelowe, część zaś sala redutowa (balowa). Lokal przeznaczony był głównie na miejsce zabaw dla przebywającej w Warszawie arystokracji i szlachty oraz najbogatszego mieszczaństwa stolicy. Warto w tym miejscu zauważyć, że w końcu XVIII w. panowała w Europie moda na budowę tego typu przedsięwzięć rozrywkowo-rekreacyjnych o charakterze dochodowym, zwanych Établissement, którego dwoma niezbędnymi elementami były: część gastronomiczna i ogród, a uzupełniały je m. in. takie elementy jak sale bilardowe (na rysunkach projektowych austerii pomieszczenie opisane jako Billard Zimmer znajduje się w północnym części piętra obok klatki schodowej). Całość założenia na oryginalnym rysunku projektowym Zuga opisana jest jako Wirtshaus hoff im Raszin, przez co można rozumieć zajazd lub gospodę.
Jak się wydaje, zespół zabudowań austerii oraz budynek poczty, objęte prawdopodobnie jednym zamiarem inwestycyjnym związanym ze szczególnym położeniem kompleksu u rozwidlenia głównych dróg prowadzących ze stolicy na południe kraju, wspólnie z pozostałymi elementami układu urbanistycznego dawnego centrum Raszyna, stanowią przykład zamierzenia budowlanego będącego zaczynem ośrodka miejskiego, ale także miejsca realizacji transakcji handlowych czy obrotu kapitałem. Przekonanie to czyni prawdopodobnym postać inwestora – Piotra z Fergussonów Teppera, najzamożniejszego w czasach stanisławowskich bankiera warszawskiego, który prowadził m. in. bardzo duży jak na tamte czasy dom towarowy przy ulicy Miodowej z ekskluzywnymi towarami sprowadzanymi z całej Europy. Warta w tym miejscu jest również przypomnienia hipoteza funkcji austerii jako miejsca zabaw dla przebywającej w Warszawie arystokracji i szlachty. Prowadzą one do dość oczywistego wniosku o szczególnym charakterze całego zespołu postrzeganego tu w roli „przodka” współczesnych podmiejskich centrów handlowo-rozrywkowych.

Etapy budowy i przebudowy kompleksu austerii

Faza I / koniec XVIII wieku
W świetle przeprowadzonych badań architektonicznych i analiz, których podstawą były rysunki projektowe autorstwa S.B.Zuga należy wskazać jako okres budowy obiektów należących zespołu austerii, tj. kramów, wozowni i stajni, a także budynku poczty, lata po 1784 r., ale zapewne przed 1792 r., w którym ogłosił upadłość Piotr Fergusson Tepper, inicjator i fundator przedsięwzięcia. Jak wiadomo z zachowanych materiałów archiwalnych oraz rozpoznania terenowego, sam budynek austerii został w ramach tej akcji budowlanej poddany przez Zuga rozbudowie w kondygnacji piętra, natomiast moment jego wzniesienia w pierwotnej formie nie jest znany – widoczna w południowo-wschodnim pomieszczeniu parteru belka sosrębu nosi datę 1762 r., może być to jednak również tylko oznaczenie wcześniejszej większej rozbudowy, przeprowadzonej za czasów Ignacego Przebendowskiego, wojewody pomorskiego oraz generalnego dyrektora poczt koronnych.

Faza II / 1. połowa XIX wieku
Sposoby wiązania murów, rodzaje użytej zaprawy i analiza pomiarów cegieł wskazują na gruntowną przebudowę obiektów zrealizowaną nie później niż około połowy XIX wieku. Powodem podjęcia prac budowlanych zakrojonych na tak dużą skalę była prawdopodobnie potrzeba dostosowania kompleksu do nowych potrzeb funkcjonalnych związanych z prowadzeniem gospodarki rolnej (funkcja folwarku). Można założyć, że obiekty zostały przebudowane nie wcześniej niż po roku 1830. W 1824 r. w ramach zespołu funkcjonowała jeszcze poczta (czyli budynek w pierwotnym kształcie, z pomieszczeniem stajni dla 20 koni), której oznaczenie kartograficzne przestaje być widoczne na mapach dopiero od 1839 r. Z kolei analiza zmian właścicielskich w dobrach falenckich sugeruje, że szeroka akcja budowlana obejmująca przebudowę stajni obsługującej austerię na budynek mieszkalny, obejmująca również jej rozbudowę o ok. 1/3 długości, a także przebudowa pomieszczenia stajennego w budynku poczty, także prawdopodobnie na funkcje mieszkalne, zostały zrealizowane w latach 1839-44 za czasów Jana Augustyna Spiskiego, który spłacił zadłużenie ciążące na majątku oraz poczynił nowe inwestycje, m.in. wprowadził i rozwinął na wielką skalę hodowlę ryb, zakładając stawy o łącznej powierzchni ok. 30 ha. W roku 1845, kiedy dobra falenckie nabywa na licytacji Maria z Tyzenhauzów hr. Przeździecka, w spisie inwentarza majątku w części dotyczącej Raszyna widnieje m.in. oficyna murowana, którą można by identyfikować z przebudowaną na mieszkania dla pracowników rolnych folwarku stajnią (ośmioraków).

Faza III / 2. połowa XIX wieku
Jak wynika z wykonanego rozwarstwienia względnego, budynek dawnej stajni, który został przebudowany na mieszkania dla pracowników folwarku zyskując formę typowych dla tamtego okresu ośmioraków, został we wnętrzu nieznacznie przebudowany, otrzymując w środkowej części nieco inny podział lokali. Wchodzące w skład zespołu kramy i wozownia podlegają rozbudowie w kierunku zachodnim, która doprowadziła do osiągniecia przez zabudowę linii elewacji zachodniej austerii, od wschodu zaś scaliła elewacje kramów oraz poczty, które połączył jeden gzyms. Nie zabudowane do tej pory przestrzenie południowego skrzydła zespołu – od austerii po pocztę – zostały nakryte nowymi dachami. Jak wynika z danych kartograficznych, akcja budowlana została przeprowadzona przed 1908 r. W tym czasie budynek austerii nie funkcjonował już jako gospoda albo zajazd.

Faza IV / ok. 1954 r.
W tym okresie zostaje przeprowadzona wymiana dachu wraz ze stropami nad dawną częścią stajenną w budynku poczty, a sam obiekt jest adaptowany na cele lokalu gastronomicznego. W pozostałych budynkach przeprowadza się drobne prace we wnętrzach związane z dostosowaniem obiektów do zmieniających się potrzeb funkcjonalnych.

* Wyciąg z badań architektonicznych i archeologicznych wykonanych w I kwartale 2021 r. przez Piotra Turkiewicza
i Przemysława Muzolfa.

Architectural studies of the Austeria *

Apart of Austeria main building - already restored, the monument at Krakowska Alley number 1, is an urban complex, which includes: Austeria inn with an internal courtyard and walls separating it, a stable, a coach house and stalls, a post office building, a parish church, presbytery, former school building, remains of the market square and part of the historic route preserved along Godebski street.

The aim of architectural research was, inter alia, recognizing the substance of the walls from the construction phase of the complex at the end of the 18th century and determining the scope of later transformations: reconstructions and extensions. Architectural research was also to determine the original form of the urban complex, determine the absolutely protected value, determine the value that can be transformed and determine the lost value necessary for restoration or reconstruction.

Different objects were subjected to architectural research, a measurement and drawing inventory of the discovered elements of monuments was made, a chronological stratification of the objects was made, as well as valorisation.

The knowledge gathered about the history and changes of the inn building complex is sufficient to indicate elements that should be identified with the construction phase of individual facilities, but it does not give a full image of the scientific phenomenon, which was the foundation of the complex being a prototype of contemporary suburban shopping and entertainment centres.

Post office building
It is a one-story, brick building, erected in the shape of the letter L, made of ceramic bricks. It was covered with a multi-sloping roof, which was pulled down together with wooden ceilings and a secondary Klein ceiling over the southern part of the building. It has a basement under the north-eastern part, as evidenced by drawings made by Sz. B. Zug.

The post office building adjoins the inn complex on the south side, adjacent to the coach house and stalls through a small courtyard. On the eastern side, the former post office is closed by an irregular square, which used to be a market place, through which the main communication route connecting Warsaw with the south of Poland ran.
According to the preserved original plans of the building, drawn up at the end of the 18th century, it was to serve as a post office, or more precisely as a horse exchange station. After the stable room, originally located in the southern part of the building, was closed down, it was used as a residential building, as a post office, and even as a gastronomic premises - the "Poniatówka" restaurant.

The building of stalls

The building of stalls, currently closely connected with the building of the coach house, has the character of a protected ruin, just like the post office, and it is also a one-story, ceramic brick building. It was covered with a double sloping roof, which was pulled down together with the wooden ceiling in 2019.

Coach house building

Due to the numerous reconstructions carried out in the past, it has lost the features enabling its precise analysis, currently coach house remains a protected ruin. It was originally built of brick, on a rectangular plan with dimensions of 40.7 x 9.6 m, which was then extended and connected with the building of stalls with a common roof. Originally, it was built as a coach house for the inn complex, and due to new utility needs it was rebuilt and adapted to the warehouse and production needs.

The stable building

A single-storey building, made of brick, in the shape of an elongated rectangle. In December 2012, the stables were destroyed by a fire. After the cleaning works, the building is now a protected ruin, with no possibility of entering the interior due to bricked up window and door openings.
As it is known from the preserved design drawings of the building by Sz.B. Zug, its original purpose was to act as a horse stables. The traces of bricked-up window openings, approximately corresponding to above-mentioned building plans, prove that the initial intention was carried out. The building was then expanded, transformed and adapted to residential functions (probably eight habitations), and as such it has survived to modern times.
Stable by Zug's plans were envisaged for 20 horses, which seems a relatively large number. For example, the post office in Końskie village, opened before 1815 and functioning until 1834 as an intermediate post office, had 10 full-time horses, the number of which was reduced to 4 in the following years, therefore, it seems that the post station in Raszyn initially played an important role on the postal route leading to the south of the country, and its tradition could go back to the period before investments carried out in 1784 by Piotr Tepper the elder and Peter Fergusson Tepper called the younger. It is possible that the role of the "Post Office" shown on the map known as the Warsaw Area from the years 1783-86, was previously played by the inn building, which during this period underwent significant reconstruction into an exclusive inn house. Perhaps it became an impulse to find a new location for the post office, the premise of which may be design attempts made by S. B. Zug.

Austeria Inn

According to studies conducted on the history of the hotel industry in the period if the Old Poland, the inn in Raszyn belonged to the category of quite modern facilities at that time. The inn, built at the end of the 18th century, also known as a hotel, was designed by Sz.B. Zug as a brick, two-story building, probably largely using fragments of an earlier building. On the ground floor there was a consumption room and hotel rooms. Part of the first floor was also occupied by hotel rooms, and part by the ballroom. The inn was intended mainly as a playground for the aristocrats and nobility living in Warsaw, as well as for the richest bourgeoisie residing in the capital. It is worth noting here that at the end of the 18th century there was a fashion in Europe for the construction of this type of profitable entertainment and recreational projects, called Établissement, the two necessary elements of which were: a gastronomic part and a garden, complemented by, among others, elements such as billiard rooms (in the design drawings of the inn, the room described as Billard Zimmer is located in the northern part of the floor, next to the staircase). The whole assumption in Zug's original design drawing is described as Wirtshaus hoff im Rashin, which can be understood as an inn or tavern.
It seems that the complex of inn buildings and the post office building, was probably covered by one investment intention.The special location of the complex at the fork of the main roads leading from the capital to the south of the country, is an example of the beginning of the urban center, and also place where commercial transactions or capital turnover are carried out. This conviction makes the figure of the probable investor - Piotr Fergusson Tepper, the most affluent Warsaw banker in the times of king Stanisław August Poniatowski. He also managed a very large department store at Miodowa Street with exclusive goods imported from all over Europe. It is also worth recalling that the inn's was a playground for the aristocracy and nobility residing in Warsaw. This lead to a fairly obvious conclusion about the special character of the entire complex seen here as the "ancestor" of contemporary suburban shopping and entertainment centers.

Stages of construction and reconstruction of the inn complex

Phase I / end of the 18th century
In the light of the conducted architectural research and analyses, the basis of which were design drawings by S.B.Zug, it should be indicated as the period of construction of the facilities belonging to the inn complex, i.e. stalls, coach house and stables, as well as the post office building, years after 1784, but probably before 1792 ., in which Piotr Fergusson Tepper, the initiator and founder of the project, declared bankruptcy. As we know from the preserved archival materials and field reconnaissance, the inn building itself was extended by Zug as part of this construction action on the first floor, while the moment of its erection in its original form is unknown - the pine beam visible in the south-eastern room of the ground floor is dated 1762 r., however, it can also be only a symbol of an earlier larger expansion, carried out in the times of Ignacy Przebendowski, the Pomeranian voivode and general director of the crown post offices.

Phase II / 1st half of the 19th century
The methods of tying the walls, the types of mortar used and the analysis of brick measurements indicate a thorough reconstruction of the buildings, carried out no later than around the middle of the 19th century. The reason for commencing construction works on such a large scale was probably the need to adapt the complex to the new functional needs related to agricultural management (the function of a farm). It can be assumed that the facilities were rebuilt not earlier than after 1830. In 1824, there was still a post office within the complex (i.e. a building in its original shape, with a stable for 20 horses), the cartographic identification of which ceased to be visible on maps only from 1839 On the other hand, the analysis of ownership changes in the Falenty estates suggests that a wide construction action involving the conversion of the stables serving the inn into a residential building, also including its extension by about 1/3 of its length, as well as the reconstruction of the stable room in the post office building, probably also for functions residential, were built in the years 1839-44 during the reign of Jan Augustyn Spiski, who paid off the debt on the property and made new investments, including he introduced and developed large-scale fish farming, establishing ponds with a total area of approx. 30 ha. In 1845, when the Phalaenian goods are purchased at an auction by Countess Maria née Tyzenhauz. Przeździecka, in the inventory of the property in the part concerning Raszyn there is, among others a brick outbuilding, which could be identified with a stable (eight fishes) converted into housing for farm workers in the farm.

Phase III / 2nd half of the 19th century
As it results from the relative stratification, the building of the former stable, which was converted into apartments for farm workers, taking the form of eightfolds typical of that period, was slightly rebuilt inside, receiving a slightly different division of premises in the central part. The stalls and the coach house, which are part of the complex, are expanded towards the west, which led to the development of the western façade of the inn, and from the east merging the façades of stalls and post offices, which were connected by one cornice. The previously unbuilt spaces of the southern wing of the complex - from the inn to the post office - were covered with new roofs. According to cartographic data, the construction operation was carried out before 1908. At that time, the inn did not function as an inn or an inn.

Phase IV / around 1954
During this period, the roof and ceilings over the former stables in the post office building are replaced, and the facility itself is adapted for the purposes of a catering facility. In the remaining buildings, minor works are carried out in the interiors related to the adaptation of the facilities to changing functional needs.

* Extract from architectural and archaeological research carried out in the first quarter of 2021 by Piotr Turkiewicz and Przemysław Muzolf.

Etudes architecturales de l'Austeria *

Sauf le bâtiment principal Austeria - déjà restauré, le monument à l’allée Krakowska 1 est un ensemble urbain, qui comprend: un auberge nommé l’Austeira avec une cour intérieure et des murs le séparant, une écurie, une remise pour des chariots et des stalles, un bureau de poste, une église paroissiale, un presbytère, un ancien bâtiment scolaire, des vestiges de la place du marché et une partie du parcours historique conservés le long de la rue Godebski.
Le but de la recherche architecturale était, entre autres, reconnaître la substance des murs de la phase de construction à la fin du XVIIIe siècle et déterminer la gamme des transformations postérieures: reconstructions et extensions. La recherche architecturale devait aussi déterminer la forme originale des objets, la valeur absolument protégée, la valeur qui doit être transformée et déterminer la valeur perdue, nécessaire à la restauration ou à la reconstruction.

Les differants objets ont été examiné au cours des recherches architecturales; une valorisation, un inventaire de mesures et de dessins des éléments de monuments découverts ainsi qu’une stratification chronologique des objets ont été réalisés.

La connaissance accumulée actuellement sur l'histoire et l'évolution de l’ensemble suffisent à indiquer les éléments qu'il convient d'identifier la phase de construction des installations individuelles, mais elle ne donne pas une image complète du phénomène scientifique, qui a été un prototype de centres commerciaux et de divertissement de banlieue contemporains.

Immeuble de la poste
Il s'agit d'un bâtiment en briques d'un étage, érigé sous la forme de la lettre L, fait de briques en céramique. Il était couvert d'un toit en pente, qui a été ensuite abattu ensemble avec des plafonds en bois et un plafond Klein secondaire couvrant la partie sud du bâtiment. Il a un sous-sol sous la partie nord-est, comme en témoignent, entre autres dessins de conception par Sz. B. Zoug.
Le bâtiment du bureau de poste jouxte le complexe de l’Austeria du côté sud à travers d’une petite cour. La poste se touche aussi avec la remise des chariots et des stalles. D’un côté est, elle est fermée par une place irrégulière, qui était autrefois une place de marché, à travers laquelle passait la principale voie de communication reliant Varsovie avec le sud de la Pologne.
D'après les plans originaux, dressés à la fin du XVIIIe siècle, le bâtiment avait fonctionné comme un bureau de poste, ou plus précisément, comme une halle aux postes – pour échanger des chevaux. Après la fermeture de la salle des écuries, située à l'origine dans la partie sud du bâtiment, elle a été utilisée comme bâtiment résidentiel, comme bureau de poste et même comme un local gastronomique nommé « Poniatówka".

Le bâtiment des stalles
Le bâtiment des stalles, actuellement étroitement lié au bâtiment de la remise, a le caractère d'une ruine protégée – et comme le bureau de poste, est aussi un bâtiment d'un étage, en briques céramiques. Il était couvert d'un toit à deux versants, qui a été abattu avec le plafond en bois en 2019.

Le bâtiment d'une remise des chariots
En raison des nombreuses reconstructions effectuées dans le passé, il a perdu les caractéristiques permettant son analyse précise, restant actuellement une ruine protégée. Il a été construit à l'origine en briques, sur un plan rectangulaire de 40,7 x 9,6 m, qui a été ensuite agrandi et relié par le même toit avec les batiment des stalles. À l'origine, il a été construit comme une remise pour un complexe de bâtiments d'auberge, et en raison de nouveaux besoins en services publics, il a été reconstruit et adapté aux besoins de l'entrepôt et de la production.

Le bâtiment des écuries
Un bâtiment d’un étage, en brique, en forme de rectangle allongé. Les écuries en décembre 2012 ont été détruites par un incendie. Après les travaux de nettoyage, le bâtiment est maintenant une ruine protégée, sans possibilité d'entrer à l'intérieur en raison des fenêtres et des portes murées.
Comme le montrent les dessins de conception conservés du bâtiment par Sz.B. Zug, son objectif initial était de servir comme des écuries. Les traces de fenêtres murées, correspondant approximativement à l'emplacement dessiné par Zug, peuvent prouver que l'intention initiale a été réalisée. Le bâtiment a été ensuite agrandie, transformée et adaptée à des fonctions résidentielles (probablement comme des maisons pour les serviteurs), et en tant que telles, le bâtiment a survécu aux temps modernes.
Selon les plans de Zoug, les écuries étaient prévus pour 20 chevaux, ce qui semble un nombre relativement important. Par exemple, le bureau de poste au village Końskie, ouvert avant 1815, et fonctionnant jusqu'en 1834 comme un bureau de poste intermédiaire, comptait 10 chevaux à plein temps, dont le nombre a été réduit à 4 les années suivantes. Il semble que le bureau de poste de Raszyn a d'abord joué un rôle important sur la route postale menant au sud du pays. Sa tradition pourrait remonter à la période antérieure aux investissements réalisés par Piotr Tepper l'aîné et Pierre des Fergussons Tepper junior en 1784. Il est possible que le « bureau de poste » indiqué sur la carte des années 1783-86 sous le nom de « Région de Varsovie » a servi précédemment comme un auberge, lequel a été considérablement reconstruit au cours de cette période en une auberge exclusive. Peut-être les écuries étaient une impulsion pour trouver un nouvel emplacement pour le bureau de poste, dont la prémisse pourrait être les tentatives de conception de S. B. Zug.

Auberge - Austeria
Selon des études menées sur l'histoire de l'industrie hôtelière à l'époque de la vieille Pologne, l'auberge de Raszyn appartenait à la catégorie des installations assez modernes. Construite à la fin du XVIIIe siècle, l'auberge également connue sous le nom « un hôtel de ville », a été conçue par Sz.B. Zug comme un bâtiment en briques de deux étages, probablement en grande partie utilisant des fragments d'un bâtiment antérieur. Au rez-de-chaussée, il y avait une salle de consommation et des chambres hôtelières. Une partie de l'étage était également occupée par des chambres hôtelières et une partie par la salle de bal. Le bâtiment a servi principalement comme un terrain de jeu pour l'aristocratie et la noblesse résidant à Varsovie, ainsi que pour la bourgeoisie la plus riche de la capitale. Il est à noter ici qu'à la fin du XVIIIe siècle il y avait une mode en Europe pour construire ce type de projets récréatifs et rentables, appelés Établissement, dont les deux éléments nécessaires étaient: une partie gastronomique et un jardin, complétés par, entre autres, des éléments tels que des salles de billard (dans les dessins de conception de l’Austeria, la salle décrite comme « Billard Zimmer » est située dans la partie nord de l'étage, près des escaliers). Toute conception de Zoug est décrite comme Wirtshaus hoff im Rashin, qui peut être comprise comme une auberge ou un relais routier. Il semble que l'auberge et le bâtiment de la poste, était probablement couverts par une intention d'investissement. C’est grace à l'emplacement spécifique de l’Austeria sur le croisement des routes principales menant de la capitale au sud du pays, avec d'autres éléments de l'ancien centre de Raszyn, cet endroit est un exemple de projet de construction qui peut être le commencement du centre urbain, mais aussi le lieu où se réalisent des transactions commerciales ou des rotations de capitaux. Cette conviction rend probable la figure de l'investisseur - Piotr née Fergussons Tepper, le banquier de Varsovie le plus riche à l'époque du Roi Stanislas. Tepper menait un très grand magasin à Miodowa Street avec des produits exclusifs importés de toute l'Europe. Il faut également rappeler ici, l'hypothèse mentionnée ci-dessus que l’Austeria foncionnait à l'époque comme un terrain de jeu pour l'aristocratie et la noblesse résidant à Varsovie. Donc, une conclusion est assez évidente - l'ensemble peut être considéré comme « un ancêtre » des centres commerciaux et de divertissement.

Étapes de construction et de reconstruction du complexe de l'auberge

Phase I / fin du XVIIIe siècle
A la lumière des recherches et analyses architecturales menées, sur la base des plans de conception de S.B.Zug, il faut indiquer les années entre 1784 et 1792 comme la période de construction des installations appartenant au complexe de l'auberge, c'est-à-dire les stalles, la remise des chariots et les écuries, ainsi que le bâtiment de la poste. L’an 1792 ce lequel quand Piotr Fergusson Tepper, l'initiateur et fondateur du projet, a déclaré faillite. Comme nous le savons d'après les documents d'archives conservés et la reconnaissance sur le terrain, le bâtiment de l'auberge lui-même a été agrandi par Zoug dans le cadre de cette action de construction au premier étage, tandis que le moment de son érection dans sa forme originale est inconnu - la poutre en pin visible dans le La salle sud-est du rez-de-chaussée est datée de 1762 r., cependant, elle peut aussi n'être que le symbole d'une expansion antérieure plus importante, réalisée à l'époque d'Ignacy Przebendowski, le voïvode de Poméranie et directeur général des bureaux de poste de la couronne.

Phase II / 1ère moitié du 19ème siècle
Les méthodes de reliure des murs, les types de mortier utilisés et l'analyse des mesures des briques indiquent une reconstruction approfondie des bâtiments, qui a été réalisée au plus tard vers le milieu du XIXe siècle. La raison du démarrage des travaux de construction à une si grande échelle était probablement la nécessité d'adapter le complexe aux nouveaux besoins fonctionnels liés à la gestion agricole (la fonction d'une ferme). On peut supposer que les installations ont été reconstruites au plus tôt après 1830. En 1824, il y avait encore un bureau de poste dans le complexe (c'est-à-dire un bâtiment dans sa forme originale, avec une écurie pour 20 chevaux), dont l'identification cartographique n'était pas visible sur les cartes jusqu'en 1839 D'autre part, l'analyse des changements de propriété dans les domaines de Falenty suggère qu'une vaste action de construction impliquant la transformation des écuries desservant l'auberge en un immeuble d'habitation, incluant également son extension d'environ 1/3 de sa longueur, ainsi que la reconstruction de la salle des écuries dans le bâtiment de la poste, également probablement résidentielle, ont été construites dans les années 1839-44 sous le règne de Jan Augustyn Spiski, qui a remboursé la dette de la propriété et fait de nouveaux investissements , comprenant il a introduit et développé la pisciculture à grande échelle, établissant des étangs d'une superficie totale d'environ 30 ha. En 1845, lorsque les marchandises phaléennes sont achetées aux enchères par la comtesse Maria née Tyzenhauz. Przeździecka, dans l'inventaire de la propriété dans la partie concernant Raszyn il y a, entre autres une dépendance en briques, que l'on pourrait identifier à une écurie (huit poissons) aménagée en logement pour les ouvriers agricoles de la ferme.

Phase III / 2e moitié du 19e siècle
Comme le montre la stratification relative, le bâtiment de l'ancienne écurie, qui a été transformé en appartements pour ouvriers agricoles, prenant la forme d'octuples typiques de cette période, a été légèrement reconstruit à l'intérieur, recevant une division légèrement différente des locaux au milieu . Les stalles et la remise, qui font partie du complexe, sont agrandies vers l'ouest, ce qui a conduit à l'aménagement de la façade ouest de l'auberge, et à l'est, fusionnant les façades des stalles et des bureaux de poste, qui étaient reliées par une corniche. Les espaces auparavant non construits de l'aile sud du complexe - de l'auberge au bureau de poste - ont été recouverts de nouvelles toitures. D'après les données cartographiques, l'opération de construction a été réalisée avant 1908. A cette époque, l'auberge ne fonctionnait pas comme une auberge ou une auberge.

Phase IV / vers 1954
Pendant cette période, le toit et les plafonds des anciennes écuries du bâtiment de la poste sont remplacés et l'installation elle-même est adaptée aux fins d'un établissement gastronomique. Dans les bâtiments restants, des travaux mineurs sont effectués dans les intérieurs liés à l'adaptation des installations à l'évolution des besoins fonctionnels.

* Extrait des recherches architecturales et archéologiques réalisées au premier trimestre 2021 par Piotr Turkiewicz
et Przemyslaw Muzolf.

opr. Anna Kaczyńska, główny specjalista, Referat Funduszy Zewnętrznych, UG Raszyn