W czasie wykładu poznamy genezę powstania KL Gross-Rosen na Dolnym Śląsku, który został utworzony jako filia KL Sachsenhausen w sierpniu 1940 r. Prelegentka opowie o jego historii, jak od małego obozu pracy wspomagającego pobliski kamieniołom przekształcił się w samodzielny obóz koncentracyjny, przez który przeszło około 120 000 więźniów. To tu powstały warsztaty takich firm jak Siemens und Halske czy Blaupunkt i został utworzony obóz wychowawczy wrocławskiego gestapo. Tutaj także trafili więźniowie z akcji „Nacht und Nebel” („Noc i Mgła”) oraz transporty z powstańczej Warszawy. Od 1942 roku KL Gross-Rosen rozpoczął organizowanie sieci obozów filialnych na terenie Dolnego Śląska, Ziemi Lubuskiej i Sudetów. Ogółem w systemie KL Gross-Rosen powstało około 100 podobozów. Z tzw. Distrikt Warschau do KL Gross-Rosen skierowano łącznie 11 transportów. We wrześniu 1944 r. do KL Gross-Rosen dotarły dwa transporty cywilnej ludności walczącej Warszawy, wysłane z Dulagu 121 w Pruszkowie. Ciężka, wyniszczająca praca, złe wyżywienie, fatalne warunki sanitarne, brak odpowiedniej opieki medycznej, szykany za strony funkcyjnych i załogi SS powodowały dużą śmiertelność wśród więźniów.
Barbara Sawicka – absolwentka historii na Uniwersytecie Wrocławskim. Kierownik Działu Naukowo-Badawczego w Muzeum Gross-Rosen. Prowadzi badania z zakresu historii KL Gross-Rosen, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki związanej z transportami więźniów do niego kierowanych i z obozu wywożonych, a także z historią obozów filialnych. Autorka artykułów o tej tematyce, publikowanych w różnych wydawnictwach krajowych (Muzeum Gross-Rosen, Muzeum Stutthof, Muzeum Niepodległości w Warszawie, IPN w Warszawie, Łodzi i Kielcach, Uniwersytet Wrocławski) a także w wydawnictwach zagranicznych (Pamiatnik Teresin, Muzeum Śląskie w Görlitz, Muzeum Holocaustu w Waszyngtonie, Uniwersytet Techniczny w Berlinie).
