Prace nad rewitalizacją Parku Raszyńskiego im. Magdaleny Abakanowicz stale trwają. W miesiącach sierpniu i wrześniu 2022 r. zostało przeprowadzone postępowanie na „Opracowanie dokumentacji projektowo-kosztorysowej”, w wyniku którego jako najkorzystniejszą ofertę wybrano firmę Artur Cebula Anna Kunkel ARCHITEKCI ul. Rysia 13, Sowia Wola Folwarczna, 05-152 Czosnów. Z dokumentacją przetargową, można nadal zapoznać się na stronie „Archiwum” pod adresem: http://bip.raszyn.pl/?a=20730.
Prace objęte dofinansowaniem zostały podzielone na etapy, a przygotowanie dokumentów projektowych przez ww. biuro stanowi pierwszy etap rewitalizacji Parku Raszyńskiego. Po realizacji pierwszego odcinka prac, podjęcie kolejnych kroków Urząd Gminy uzależnia od posiadanych zasobów finansowych. Po zakończeniu każdego etapu zostanie podjęta decyzja, co do realizacji kolejnego odcinka.
„Wytyczne do projektu rewitalizacji Parku im. Magdaleny Abakanowicz w Raszynie” nakładają na projektanta obowiązek zaplanowania odtworzenia nawierzchni trawiastej przy zachowaniu jak największej powierzchni biologiczno-czynnej oraz zachowanie jak największej liczby drzew wraz z zaplanowaniem nowych nasadzeń oraz nowych łąk zielonych lub kwiatowych.
By spełnić te wymagania w parku przewidziano tężnię solankową w kształcie elipsy o wymiarach: 4,0 m (wysokość) x 10,0 m (długość) x 4,0 (wysokość) – co daje łącznie 160 m3. Jest to kubatura adekwatna do liczby osób odwiedzających park, jak i ze względu na roczne koszty utrzymania, które niestety stale rosną. Przy planowaniu właściwej gabarytowo tężni należało wziąć pod uwagę koszt zakupu solanki oraz koszty jej dostaw, koszty zużycia energii elektrycznej i wody oraz corocznych przeglądów, tj. wszystkich kosztów, jakimi zostanie obciążony budżet gminy. Dla porównania – rewitalizacja parku na osiedlu Obozisko w Radomiu kosztowała 8 mln zł, a tężnia o kubaturze 500 m3 zużywa rocznie 50 ton solanki; tężnia w parku Strzeleckim w Nowym Sączu jest o 3 m krótsza niż planowana w Raszynie, natomiast koszt budowy tężni w Tarnowie Opolskim już w 2019 r. wyniósł 400 000 zł. Oddając do dyspozycji mieszkańców bezpłatne urządzenie wytwarzające specyficzny mikroklimat, gmina Raszyn założyła w postępowaniu przetargowym taką tężnię, której roczne utrzymanie będzie możliwe do pokrycia w całości z lokalnego budżetu.
Wielu mieszkańców gminy porównuje Park Raszyński z Parkiem Zdrojowym (zrewitalizowany w 2012 r. za kwotę 14,5 mln zł) w centrum uzdrowiskowej części Konstancina-Jeziornej - Parku o powierzchni ok. 50 ha posiadającym m.in. zadaszony amfiteatr dla 360 osób, 3 place zabaw dla dzieci i młodzieży, boisko do siatkówki, siłownię plenerową, 2 korty tenisowe, boisko do gry w krykieta i jedną z największych tężni w Polsce (płatną). Liczba odwiedzających park, kuracjuszy, słuchaczy koncertów wymaga odpowiedniej infrastruktury i odpowiedniej wielkości zaplecza sanitarno-architektonicznego. Dlatego dostosowując Park Raszyński do liczby go odwiedzających, zaplanowana automatyczna toaleta będzie tylko „mało widocznym” punktem na tle krajobrazu przyrodniczego. Dodatkowo powinna być samowystarczalna i samoczyszcząca, dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych i przede wszystkim – mieć zainstalowane niezbędne alarmy, czujniki i systemy, tak by osoba z niej korzystająca czuła się bezpiecznie.
Tężnia stanowiąca z aktualną roślinnością „płuca” parku, będzie czynna w określonych godzinach w ciągu dnia i określonych miesiącach w ciągu roku, dlatego gmina ze szczególną obawą podchodzi do ewentualnego niewłaściwego wykorzystania tego urządzenia. Dlatego też III etap rewitalizacji przewiduje wykonanie monitoringu oraz wymianę istniejącego oświetlenia zewnętrznego na lampy energooszczędne typu LED.
Duńska fundacja VKR Group wyraźnie określiła wymogi, jakie muszą spełniać projekty wskazane do dofinansowania. Wymogi te są dostępne w Broszurze na podanej powyżej stronie internetowej. Warte są przypomnienia najważniejsze z nich: projekt powinien być trwały i być źródłem dumy dla lokalnej społeczności; zachęcać i inspirować do rekreacji na świeżym powietrzu; być dostępnym dla wszystkich; uwzględniać potrzebę ochrony klimatu; odpowiadać na potrzeby użytkowników przy jednoczesnym uwzględnieniu cech otoczenia naturalnego i geograficznego. Wpisując się w uwarunkowania projektu, zaplanowano utworzenie wokół tężni nowej nawierzchni z desek drewnianych oraz tzw. małej architektury (ławek, leżanek, donic na pnącza, stojaków na rowery) z materiałów naturalnych przy jednoczesnym zachowaniu specyficznych cech otoczenia naturalnego i geograficznego. A Fundacja pracownicza zaakceptowała wniosek rewitalizacji parku Raszyńskiego, uznając go za ważny dla lokalnej społeczności i nagrodziła dofinansowaniem.
